Forum studentów Katedry Porównawczych Studiów Cywilizacji UJ
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
Forum Forum studentów Katedry Porównawczych Studiów Cywilizacji UJ Strona Główna
->
KULTURY PREHISTORYCZNE
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
NIE
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Forum studentów Katedry Porównawczych Studiów Cywilizacji UJ
----------------
Sekretariat
Forum dla kandydatów na studia
USOS i rejestracja
Sesja
Artykuły
Ważne wydarzenia
Pozostałe
Linki i ważne adresy
Koło Naukowe PSC
Samorząd Studentów na Wydziale Filozoficznym UJ
ERASMUS, stypendia, konferencje i wyjazdy zagraniczne
Ogłoszenia
Spojrzenie w przeszłość
Kosz
KN
Cywilizacje - miejsce na dyskusje o zainteresowaniach
----------------
KULTURY PREHISTORYCZNE
AFRYKA
EGIPT
MEZOPOTAMIA
IRAN (PERSJA)
INDIE
CHINY i DALEKI WSCHóD
MEZOAMERYKA
CYWILIZACJE ANDYJSKIE
CYWILIZACJA ISLAMU/ARABSKA
IZRAEL
CYWILIZACJA KLASYCZNA (śródziemnomorska)
EUROPA
CYWILIZACJA ZACHODU
Przegląd tematu
Autor
Wiadomość
drPajChiWo
Wysłany: Sob 20:38, 06 Paź 2007
Temat postu: Polacy przebadali domy jednego z najstarszych miast świata
Polacy przebadali domy jednego z najstarszych miast świata
Ekipa polskich archeologów przebadała kompleksowo dwa budowane po sobie budynki mieszkalne na słynnym tureckim stanowisku. Skrupulatne wykopaliska pozwoliły zrekonstruować kolejne etapy powstawiania konstrukcji datowanych na koniec VII tys. p.n.e. „Jest to ostatnia faza neolitu z dwunastu odkrytych w Çatalhoeyuek, tuż po niej miasto zostało opuszczone przez jego mieszkańców” – wyjaśnia archeolog dr hab. Arkadiusz Marciniak z Instytutu Prahistorii Uniwersytetu Adama Mickiewicza.
JEDNO Z NAJSTARSZYCH MIAST NA ŚWIECIE
Çatalhoeyuek, jedno z najsłynniejszych stanowisk archeologicznych jest badane przez międzynarodową ekipę naukowców, w tym Polaków. Obecnie jest to wielki kopiec kryjący relikty jednego z największych miast młodszej epoki kamienia, powstałego w połowie VIII tys. przed Chr.
Wiadomo już w jakich domach żyli mieszkańcy jednego z najstarszych miast na świecie – przed porzuceniem swojej osady. Miały one czasem długość 6 metrów, pojedyncze ścianki działowe, na podłodze miejsca na centralnie posadowione paleniska, a do ich budowy używano niekiedy kamiennej podsypki. Ich użytkownicy wielokrotnie dokonywali renowacji podłóg.
Cechą charakterystyczną jest, że mieszkańcy tej osady budowali domy stykające się ze sobą ścianami – tworzące zwartą konstrukcję. W większości z nich nie było drzwi, a jedyne wejście prowadziło przez otwór w dachu. „Taka forma zabudowy została zastąpiona w ostatnich 200-300 latach funkcjonowania osady budowlami otwartymi o nieregularnym kształcie, z drzwiami na poziomie podłogi i wykonanymi mniej starannie w porównaniu z ich wczesnymi formami” – tłumaczy dr hab. Marciniak.
Konstrukcję takich domów właśnie odsłonili w ziemi polscy naukowcy w czasie ostatniego sezonu badań.
KAMIEŃ JAKO MATERIAŁ BUDOWLANY
Pierwsze co napotkali w ostatnim sezonie wykopaliskowym był to budynek z paleniskiem, który uzyskał numer porządkowy 61. „W swej południowej części obraz konstrukcji jest trochę zaburzony, głównie przez wkopy z czasów hellenistycznych i bizantyjskich. Długość budynku między ścianami wschodnią i zachodnią sięga ponad 6 metrów. Z naszych badań wynika, że były trzy fazy zamieszkiwania tego budynku” – mówi dr hab. Marciniak.
Już w czasach użytkowania budynek był rekonstruowany wielokrotnie. Świadczą o tym liczne poziomy podłogi oraz pozostałości ścian działowych. W budynku 61. archeolodzy zaobserwowali jednak coś, czego jeszcze nie widziano w Çatalhoeyuek – podłogi zbudowane na podsypce z bardzo małych białych kamieni.
„Najstarsza faza podłogi została rozpoznana jako brązowawa zbita ziemia umieszczona na grubej warstwie gliny. Ta podłoga dalej była przebudowana, uzupełniana kolejnymi warstwami, albo nakładano na nią kolejną warstwę klepiskową. W najmłodszej fazie użytkowania tego budynku mieszkańcy postanowili wykorzystać białe kamyki do wykonania warstwy wyrównawczej niezbędnej do posadowienia nowej podłogi. To pierwszy taki przypadek odnotowany na tym stanowisku” – podkreśla naukowiec. Wyznacza on moment pojawienia się kamienia na tym obszarze jako materiału budowlanego obok wszechobecnej dotychczas cegły mułowej i gipsu.
Pomiędzy kolejnymi podłogami archeolodzy natknęli się również na resztki paleniska.
POD PODŁOGĄ KOLEJNE BUDYNKI
Dalsze badania przyniosły odkrycie reliktów budynku oznaczonego numerem 62, umieszczonego dokładnie poniżej wspomnianych konstrukcji. „Naszym oczom ukazała się kolejna podłoga ze śladami deptania i dużą ilością materiału organicznego. Te ostatnie po przebadaniu przez paleobotaników pozwolą uzyskać informacje o życiu mieszkańców tego domu” – wyjaśnia dr hab. Marciniak.
Budynek 62. był użytkowany w co najmniej dwóch fazach – wskazują na to dwie, znajdujące się na środku budynku, konstrukcje paleniskowe. Młodsza z nich to piec, starsza to pozostałości jakiegoś paleniska. „Szczególnie interesujące jest, że piec został postawiony dokładnie w tym samym miejscu, w którym w domu z młodszego okresu istniało palenisko. Na istnienie paleniska wskazują fragmenty przepalonej ziemi” – opowiada badacz.
Archeolodzy zdejmując kolejne warstwy zabudowy natrafili na trzecią z kolei. „Charakteru tej sekwencji jednak jeszcze nie znamy. Nie znaleźliśmy pozostałości podłóg, ale za to odkryliśmy obecność pięciu palenisk różnych wielkości. Wygląda na to, że jest to coś w rodzaju dziedzińca pozostającego pomiędzy jakimiś budynkami, na którym później postawiono budynki 61 i 62, na co może pośrednio wskazywać charakter zabudowy znany z innych części osady” – przypuszcza archeolog.
Kolejną, ostatnią i najwcześniejszą chronologicznie sekwencję badaną w sezonie wykopaliskowym 2006, odkryto zaraz poniżej. Jest nią charakterystyczny uskok biegnący na osi północ – południe w poprzek badanego wykopu. „Wydaje się, że mógł on zostać spowodowany prawdopodobnie przez trzęsienie ziemi, a powstałe w tym miejscu młodsze budynki budowane były po uprzednim wyrównaniu powierzchni” – mówi dr hab. Arkadiusz Marciniak.
***
Prace wykopaliskowe w najbliższym sezonie będą koncentrować się na rozpoznaniu relacji pomiędzy charakterem zabudowy w najmłodszych fazach, badanych w ostatnich latach, a klasycznym etapem zasiedlenia Çatalhöyük, w którym mieszkańcy zamieszkiwali stykające się ze sobą i bogato dekorowane domostwa. Drugim celem badań będzie weryfikacja hipotezy o trzęsieniu ziemi i potwierdzenie jej skutków w zabudowie miasta.
PAP – Nauka w Polsce, Adam Lisiecki
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin